|
|
Veysel Güney'i arıyoruz...
Ethem Dinçer - sesonline.net
1957'yılında Malatya'nın Hekimhan ilçesinde doğan Veysel Güney ilkokulu bitirdikden sonra Hasan Çelebi nahiyesine gitti. İzmir Erkek Sanat Ensütüsü'nden sonra da liseyi Malatya'da tamamladı.
1975'te İsdemir Karabük Montaj Şantiyesi'nde elektrikçi olarak çalışmaya başlayan Veysel Güney, bu arada İskenderun Meslek Yüksek Okulu Makine Bölümü'nü de bitirdi. Veysel Güney İskenderun'da çalışırken devrimci mücadeleye aktif olarak katıldı.
12 Eylül darbesiyle birlikte Gaziantep'e gitti.
Gaziantep'te kaldıkları ev basıldığında yanında bulunan Ali İhsan adlı arkadaşı çatışmada yaşamını yitirdi.
Veysel Güney yaralı yakalandı. Yaralı yakalanmasına rağmen yoğun işkenceye tabi tutuldu. Buna karşın, değil ifade vermek,işkence yapılırken bağırdığını bile duyan olmadı. Cunta koşullarında yapılan yargılamayla idama mahkûm edildi.
VE İDAM EDİLİYOR
12 Eylül öncesinin en kitlesel devrimci hareketi sayılan Devrimci Yol Davası 'ndan idama mahkûm edilen "ilk" kişiydi. İdam edilmeden önce hücresine giren askerlerle "salıncak bu akşam mı kuruluyor" diye şakalaştı.
İdama götürülmeden önce veda fırsatı bulduğu bir arkadaşına "Mezarımı yol üstünde kazsınlar. Üzerine yumruklu yıldız yapsınlar.. " vasiyetinde bulundu. İdama götürülmeden önce yan hücrelerde kalan arkadaşlarından türkü söylemelerini istedi. Veysel'in idam edileceğini bilen arkadaşlarından ses çıkmayınca o onlara türkü söyledi:
"Başım dağ, saçlarım kardır... Deli rüzgarlarım vardır... Şehirler bana çok dardır... Benim meskenim dağlardır... "
Hücresinden çıkarıp idama götürülürken bağırdı:
"Dirilip döneceğiz er meydanlarına... Zaman köhne düzenin cellatlarını affetmeyecek... Gerek kalmaz savaş ilanlarına / Erlerimiz fazla laf etmeyecek "
İdam sehpasına götürülürken sorulan "bir isteğin var mı?" sorusuna yanıtı netti:
- "Benim sizden bir isteğim olamaz..."
Ve sehpada sloganlarını söyleyip tekmesini attı...
CENAZESİ AİLESİNE TESLİM EDİLMEDİ, MEZARI DA YOK ŞİMDİ
Veysel Güney'i idam edilen diğer devrimcilerden ayıran şey bunlar değildi. Neredeyse bütün devrimciler idama böyle gitti. Ama Veysel Güney'in cenazesi ailesine teslim edilmedi.
Veysel Güney'in ölümünün üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına karşın ne bir mezarı var, ne de "yumruklu, yıldızlı bir mezar taşı..."
Ailesinin o dönem gösterdiği bütün çabalara rağmen Veysel'in cenazesi ailesine teslim edilmedi.
78'liler şimdi Veysel'i arıyorlar. İdamının 25. yıldönümünde İçişleri Bakanlığına, Gaziantep Cumhuriyet Savcılığı'na ve Gaziantep Mezarlık Müdürlüğü'ne başvuru yapacaklar.
Taaa ki Veysel'in mezarını bulana, "mezarını yol üstüne yapana kadar" bu işin peşini bırakmamakta kararlılar...
|
|
|
